Οι πόλεις είναι ιδιαίτερα ευπαθείς στον θερμικό κίνδυνο, καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνει το φαινόμενο της Αστικής Θερμικής Νησίδας (ΑΘΝ), δηλαδή το γεγονός ότι οι αστικές περιοχές είναι θερμότερες από τις γειτονικές περιοχές της υπαίθρου λόγω της μειωμένης κάλυψης από βλάστηση, της αυξημένης απορρόφησης ηλιακής ακτινοβολίας και των ανθρωπογενών πηγών θερμότητας.

Η μεθοδολογία εκτίμησης του θερμικού κινδύνου περιλαμβάνει το συνδυασμό περιβαλλοντικών και δημογραφικών παραμέτρων για τον εντοπισμό περιοχών με αυξημένη έκθεση και ευαισθησία στις υψηλές θερμοκρασίες. Εφαρμόζοντας τεχνικές χωρικής ανάλυσης και μηχανικής μάθησης αξιολογείται ο θερμικός κίνδυνος στην Αθήνα.

Συγκεκριμένα, οι παράμετροι που χρησιμοποιήθηκαν είναι:

1.  Η επιφανειακή θερμοκρασία του εδάφους (Land Surface Temperature –LST) μέσω δορυφορικών δεδομένων Landsat (σε βαθμούς Κελσίου).
2. Ο δείκτης βλάστησης NDVI (Normalized Difference Vegetation Index ) που δίνει πληροφορίες για την πυκνότητα και την υγεία της βλάστησης, και υπολογίστηκε από δορυφορικά δεδομένα Landsat. Ο δείκτης NDVI κυμαίνεται από -1 έως 1, με τις υψηλές τιμές να υποδηλώνουν περιοχές με πυκνή και υγιή βλάστηση.
3. Ο πληθυσμός άνω των 65 ετών που αποτελεί δείκτη ευαισθησίας στον θερμικό κίνδυνο και αποτυπώνεται ως αριθμός κατοίκων άνω των 65 ετών ανά κελί χωρικής ανάλυσης 100μ. Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από το πρόγραμμα Worldpop.

Τα δορυφορικά δεδομένα Landsat αντιστοιχούν στη θερινή περίοδο του 2024 ενώ η σύνθεση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση κατάλληλου αλγορίθμου συσταδοποίησης, ο οποίος ομαδοποιεί περιοχές με παρόμοια επίπεδα έκθεσης και ευαισθησίας στον θερμικό κίνδυνο. Ως αποτέλεσμα, το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας κατηγοριοποιήθηκε σε πέντε (5) κατηγορίες θερμικού κινδύνου: πολύ χαμηλός, χαμηλός, μέτριος, υψηλός και πολύ υψηλός.

Τα αποτελέσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό των βέλτιστων χωρικών παρεμβάσεων για τη βελτίωση των μικροκλιματικών συνθηκών, με στόχο τη μείωση του θερμικού κινδύνου.

Η προσέγγιση αυτή επιτρέπει τη δυναμική αποτύπωση του θερμικού κινδύνου σε ετήσια βάση, χρησιμοποιώντας τα αντίστοιχα δεδομένα, καθώς και την ανάπτυξη αντίστοιχων απεικονίσεων για το σύνολο των αστικών περιοχών της Ελλάδας.